Kva er maktfordeling?
I eit demokrati skal ikkje all politisk makt vera samla hos éin person eller i éin institusjon, som til dømes enn konge eller diktator.
I staden skal fleire dela på den politiske makta, og desse skal kunna kontrollera kvarandre. På den måten unngår ein at dei som har politisk makt i samfunnet misbruker denne makta.
I Noreg, som i mange andre land, blir makta spreidd på tre ulike statsmakter:
- Lovgivande makt (parlamentet/Stortinget)
- Utøvande makt (kongen og regjeringa)
- Dømmande makt (domstolane)
Desse tre statsmaktene har ulike oppgåver og rollar når viktige politiske avgjerder blir tekne. Trykk på plussteikna for å lesa meir om oppgåvene til dei ulike statsmaktene:
Historie
Ideen om maktfordeling stammar frå opplysingstida, og vart formulert av den franske filosofen Charles Montesquieu (1689–1755). Montesquieu såg at både kongar og andre med viktige posisjonar misbrukte makta si.
Derfor meinte han at dei som har makt, også sjølv må kontrollerast av andre med makt. På den måten kan ein forhindra maktmisbruk.
Denne ideen vart veldig viktig då fleire land laga nye grunnlover på 1700- og 1800-talet. Dei som skreiv grunnlova vår på Eidsvoll i 1814 var også inspirert av Montesquieu. Maktfordeling gar vore eit viktig prinsipp i Grunnlova heilt sidan den gong.