For lenge sidan var Noreg ein del av Danmark. Då heitte landet Danmark-Noreg. Kongen budde i København og flagget vårt var raudt med eit kvitt kors.
I år 1814 fekk Noreg sitt første flagg – Løveflagget. Det var ganske likt det danske, men med ei løve i den eine ruta.
Men ikkje nok med det! Kort tid etter fekk Noreg endå eit flagg – unionsflagget. Dette var blått og gult med eit merke inst ved stonga..
Unionsflagget var ganske likt det svenske flagget. For no var nemleg den svenske kongen, også konge i Noreg.
Norske skip måtte bruke unionsflagget når dei skulle segle langt. Dei måtte nemleg vise at dei var i union med Sverige, elles kunne dei bli kapra av piratar!
Sverige hadde betalt for eit sjøpass, som sørgde for at skipa fekk segle trygt, så lenge dei brukte unionsflagget.
Etter kvart var det mange som meinte at Noreg burde ha sitt heilt eige flagg.
Fleire teikna sine eigne forslag og sende dei til Stortinget.
Forslaga var veldig ulike!
Det kom brev med flaggforslag i raudt, kvitt og blått, og nokon med svart og grønt. Stortinget diskuterte forslaga lenge, men blei ikkje samde.
Nokon meinte at løva burde vere med og andre meinte at flagget måtte ha eit kors. Mange ville ha fargane raudt og kvitt.
Raudt fordi det var Noregs hovudfarge og kvitt fordi det blei brukt av norske kongar for lenge sidan.
Men raudt og kvitt blei for likt det danske flagget, det synest i alle fall ein mann som heitte Fredrik Meltzer.
Han ville heller ikkje ha med løva. Det ville jo vere altfor vanskeleg å måle ho på flagget. Før måla ein nemleg sine eigne flagg.
Fredrik Meltzer teikna sitt eige forslag: eit raudt flagg, med eit kvitt og eit blått kors. Stortinget likte dette forslaget og seinare blei det òg godkjent av Kong Carl Johan.
For dei som allereie hadde eit dansk flagg var jo dette sikkert veldig fint, kanskje dei kunne måle eit blått kors i midten av flagget?
Her kan du sjå nokre av forslaga Stortinget diskuterte. Kva liker du best?
Heilt sidan 1821 har det norske flagget vaia i raudt, kvitt og blått. Desse tre fargane kallar vi «fargane til fridommen», og det er ganske fint å tenkje på når vi feirar 17. mai.
