I unionen styrte nordmennene ganske mykje sjølve, men det vart etter kvart eit problem at det var Sverige som styrte handelen med andre land. Noreg dreiv mykje med skipsfart og ville vere med og bestemme over dette. Kong Oscar II var ueinig og sa nei til dette tre gonger.

Så er vi ved augeblikket då Carl Berner står i stortingssalen.

Han hadde ikkje så mykje han skulle seie, men det vart eit historisk augeblikk. Han sa at unionen mellom Noreg og Sverige var over, og at Kong Oscar II ikkje lenger var konge i Noreg.

Det vart halde ei folkerøysting i Noreg. Heile 368 208 stemte for at unionen skulle bli oppløyst, medan berre 184 stemte imot. Det var ikkje noko å lure på – sjølv ikkje for kongen: Noreg ville bli eit sjølvstendig land.

Kvinner hadde ikkje stemmerett i Noreg på denne tida. Dei spurde likevel om å få lov til å vere med i folkerøystinga.

Då svaret vart nei, tok kvinnene saka i eigne hender og samla saman 244 765 underskrifter. Desse vart gitt til Stortinget i august 1905.